13 maart

13-4 (dag 9)
Al om 7 uur word ik wakker! Ik ga naar de wc en pak daarna de laptop van Tom. In bed ga ik Mastermind spelen op de laptop. Dit is een spelletje waar ik goed in wil worden want het inzicht wat je ermee krijgt is behoorlijk handig. Het doet me denken aan Tess. Die was hier echt heel goed in, mateloos irritant! Nu word ik er ook goed in…. HAH. Ochtend eten en daarna naar Newtown, een gedeelte van Lilongwe waar we nog niet geweest zijn. Tom wil DHL zoeken omdat hij spullen naar huis wil versturen. Na een paar minuten hebben we het al gevonden. Daarna kijken we nog wat rond. Zo te zien wonen hier rijke mensen, veel dikke auto’s en mooie huizen. Zo zie je maar weer dat er veel verschil tussen arm en rijk is. We lopen de Peoples supermarkt binnen en kopen wat fris. Wanneer we buiten aangekomen zijn gaan we op zoek naar een Office de Tourisme zoals ze in frankrijk zouden zeggen. Een van de locals schiet ons al snel te hulp. Hij overlegd met zijn vriend en brengt ons ergens heen. Wanneer we aankomen denken we alle 4 hetzelfde. Dit is niet wat we zoeken! Toch lopen we naar binnen. Het blijkt het hoofdkantoor te zijn van de overkoepelende toerisme organisatie van Malawi. Wanneer we een kamer binnen lopen zit er een man in een pak, op de deur staat Tourist Officer. Kortom. De dikke dikke auto die buiten staat is van hem. Het is totaal niet zijn job om toeristen de weg te wijzen maar zo beleefd als ze hier zijn helpt hij ons. We krijgen een brochure en hebben een gesprek van zon 15 minuten. Een hoop informatie rijker verlaten we het pand en nemen een mantola naar Oldtown. Daar gaan we naar Alibaba en nemen we onze dagelijkse lunch. Daarna lopen we de markt op. Maarten is opzoek naar een pet en ik naar schoenen. In de supermarkt kwam een supermarkt bediende naar me toe en vroeg me voor hoeveel ik mijn nikies verkocht. Ik vertelde hem dat ik ze niet verkoop. Zo nieuwsgierig als ik ben vraag ik hem wat een goede prijs is voor classic adidas superstars. Hij verteld me dat ze zo’n 2500 kwatcha kosten. Omgerekend 12 en halve euro. Op de markt keek ik wat rond en zag ik al snel gave sneakers. Na een tijdje rondneuzen spotte ik witte adidas superstars met een roze rand, precies dezelfde als ik al heb met een lime groene rand. Heel toevallig want ze zijn van dezelfde collectie en verder nergens verkrijgbaar. 3000 kwatcha betaal ik ervoor. Omgerekend is het 13 euro en 80 cent. In Italie waar ze toen der tijd wel verkrijgbaar waren kostte ze ongeveer 90 euro, gelukkig had ik ze toen ook al voor minder.
Nog geen 14 euro voor schoenen die in Nederland tegen de 100 euro zitten klinkt als een goede deal. Hier ga ik zeker nog een paar keer zoeken. Op de weg naar huis hebben we nog wat lol om stomme dingen. Ernst kan heel goed geluiden na doen. Tennisgeluiden horen daar ook bij. Tom filmt, Ernst doet de geluiden en ik maak de bewegingen alsof ik tegen een muur aan tennis. Alle omstaande locals lachen en iedereen vind het leuk. Thuis aangekomen voetballen we nog even met de kids op straat. Als de andere thuis komen is het al gauw raak. Iedereen gaat standje 1. Ja standje 1 met de tondeuse. Achja waarom ook niet. Die paar mm kan er nog wel vanaf. Over een maar minuten ben ik aan de beurt. Om eerlijk te zijn staat het iedereen gewoon goed. Zelf heb ik het al vaker zo kort gehad dus is het no big deal. Overigens loopt 99% van de mannen hier met gemillimeterd haar. 19:04. Flemmings belt me… Hij verteld dat we morgen een afspraak hebben op de Don Bosco school. Eindelijk!