3 mei

Alweer dag 60 van ons avontuur in Afrika! De afgelope 2 maanden is sneller gegaan dan welke periode in mijn leven dan ook. Dat betekend dat ik het leuk gehad heb denk ik dan maar. Gister was het overigens ook leuk! Gelukkig word ik zonder enige kater wakker, sterker nog, ik voel er helemaal niets van. Das nog eens mooi! Chris heeft er helaas voor hem iets meer last van. Die voelt zich alles behalve goed. We staan op en lopen naar voor om wat te drinken en ontbijt te bestellen. Tijdens het ontbijt komt Tjerk aanlopen vanuit de kamer met de mededeling dat Chris alles onder gekotst heeft. Lekker! Goed je best gedaan Chris! Vanmiddag hebben we de koninginnedag viering op het consulaat dus Chris zal snel beter moeten worden wil hij nog mee kunnen. Om half 12 gaan we al. Het is half 12 en Chris voelt zich nog steeds bagger. Dan gaan we maar zonder Chris. Een van ons heeft gister een Amerikaan leren kennen die scheinbaar op gaat treden bij onze party. Hij weet waar het is maar we kunnen hem niet vinden als we willen gaan. Dan maar op eigen houtje zoeken waar het is. Maarten heeft een papiertje waar het adres op komt dus dat moet wel goed komen. Met zn zessen lopen we naar het busstation. Daar verwijzen ze ons naar een ander busstation waar de bussen gaan in de richting die wij op moeten. Een 5 minuten wandelen en we zijn er alweer. Iedereen stapt in de bus die ons naar een ander busstation brengt. Vanuit daar weten we niet meer waar we heen moeten. Maarten probeert een beetje uit te zoeken waar het adres dan ergens moet zijn. Echt behulpzaam zijn ze niet. Alles behalve behulpzaam zou je gerust kunnen zeggen. Iedereen wil ons wel helpen maar alleen als ze ons met de taxi weg kunnen brengen. Uiteindelijk vraagt Maarten het aan 2 politieagenten die op een busje af stappen en een correcte prijs afspreekt om ons daarheen te brengen. Nou dat is gelukt. Na een tijdje rijden komen we een mega luxe villawijk binnen. Hier zou het dan moeten zijn. Juist! Moet je die huizen eens zien. In nederland zou een huis zoals dit enkele miljoenen kosten. Hmm, en wij komen ook nog eens in een gaar minibusje aan. Volgensmij zijn we de enige jongeren op dit feest. Althans zWo ziet het er wel naar uit. Als we binnen komen blijken mijn verwachtingen precies uit te komen. Allemaal mensen met veel geld lopen hier rond. Iedereen is in pak of net gekleed. Ik sta er met mijn super stoere hiphop pet op en een trui met capushon. Mooi! That’s me! We stellen ons voor maar ze weten al wie we zijn. Er is immers een lijst opgesteld van mensen die verwacht worden en wij zijn dus inderdaad de enige studenten. Kon niet missen dus! Al snel raak ik aan de praat met een van de kids. Hij vertelt dat hij hier tegenover woont. Zijn moeder is Doctor. Nou, ik weet alweer genoeg. Een bijkomend voordeel van vandaag is dan dat er Hollandse hapjes zijn en gratis bier en whiskey. Mij hoor je al niet meer klagen. Gedurende de dag eten we ons buikje rond met bitterballen, kaas, kroketten, haring, etc. Ook gaat er aardig wat bier doorheen. Midden op de dag belt Len nog. In totaal zitten we meer dan een uur aan de telefoon. Daardoor mis ik ook de ceremony. Mooi want daar heb ik totaal geen zin in. Aan het eind gaan ze het volkslied zingen. Wat een kakkers zijn het zeg! Als ik dit zo zie ben ik blij dat ik geen vriendin heb die op de universiteit zit. Elke keer als we met iemand aan de praat raken begint hij erover dat hij op die en die universiteit heeft gezeten. Gelukkig zijn de vrienden die ik heb en op de universiteit zitten niet zo, het valt alleen wel op dat er wel veel zo zijn. Ach, ik weet toch dat de kans groot is dat mijn piemel groter is dus laat ze maar lekker. Daar gaat het uiteindelijk om... Toch? Uhh,, jah hehe. Tegen de avond bellen de dames een taxi. De eerste groep wordt opgehaald en Matthieu, Tom, Tjerk en ik blijven over om met de 2e rit mee te gaan. Gedurende die periode van wachten gaat er de meeste whiskey van de dag doorheen. Er staat geen barman meer dus we kunnen zelf schenken. Nou, dan weet je wel weer hoe laat het is. Ook al is het nog niet echt laat, wij drinken wel door! De mevrouw van het consulaat die ons uitgenodigd heeft is zelf ook behoorlijk van de kaart. Ze vind het allemaal prachtig en we zijn de volgende keer meer dan welkom. Zelf is ze ook wel bekakt maar zo te zien zit er buiten dat ook nog wel een losse kant in. Mooi om te zien. De Taxi is aangekomen dus we stappen in. Onderweg hebben we een hoop lol. Wanneer we uitstappen en een foto willen maken van de wachters komt Tom erachter dat hij zijn camera kwijt is. Die heeft hij in de taxi laten liggen. Slim! We bellen de taxi op om terug te komen. Hij is niet ver weg dus al binnen een minuut is hij terug. De camera ligt op de achterbank. Gelukt! Want als de taxichauffeur het gezien had was de kans groot dat de camera er ineens niet meer in zou liggen. Dat is voor hem een jaarsalaris. In de lodge aangekomen bestellen we een hamburger met friet als avondeten. Het gaat niet echt lekker naar binnen bij mij, zou kunnen komen omdat ik vandaag al genoeg op heb. Bier gaat er zeker nog wel in. De hele avond wordt er nog bier naar binnen gegoten. Ook belt Veer nog rond een uur of 9. Ze gaat zo meteen naar t’pandje. Wanneer ook niet eigenlijk? Ze is vandaag wel vrij vertelt ze, dat wordt weer zuipen geblazen natuurlijk! Ik ben nu heel benieuwd hoe Veer zal zijn als ik terug ben. Zo te horen wordt dat lekker samen bier drinken. Klinkt als een vooruitgang. Laten we er maar op hopen dan. Niet al te laat gaan we naar bed. Het is de laatste tijd al vaker laat geworden en er is genoeg bier doorheen gegaan dit weekend dus het kan.