9 mei

Nou, laten we hopen dat we vandaag vooruit kunnen op de Don Bosco school. Er is nog genoeg te doen buiten het schoolgebeuren maar toch is het leuk als we nu zo snel mogelijk door kunnen met het tastbare van het project. In de morgen ontvangt Tom dan eindelijk een telefoontje van Jofin. Daar was het wachten op. Hij verteld dat we over 2 uur bij de school moeten zijn. We gaan direct alle “materialen” halen. Nog even onszelf klaarmaken voor vertrek en daar gaan we dan. Vrij ongepland gaan we dan toch eindelijk de spullen halen. Op Don aangekomen meeten we Matthews en Jofin. Ook Grem is van de partij. Hij zou eigenlijk naar zuid Afrika gaan aan het begin van de week maar hij heeft zijn bus gemist. Jammer! We spreken even door wat we willen gaan halen en hoe we het aan gaan pakken. Jofin zegt dat we de grote truck kunnen gebruiken. We staan op het punt van vertrek als een van de leerlingen zegt dat het huren van de truck 6500 kwacha kost. Heel leuk allemaal maar we gebruiken de truck van de school om een pomp voor de school te maken, kortom het lijkt me niet dat we daar voor moeten betalen. Jofin zegt dat we even naar de principal moeten lopen om dat te bespreken. De principal legt meteen uit dat we daar uiteraard niet voor hoeven te betalen. Dat hadden we eigenlijk wel verwacht. Hij loopt met ons mee en begint het allemaal te regelen. Niet veel later staan we samen met 5 andere in de truck. 2 voorin en wij in de bak met 3 van hen. Het is 17 Km hier vandaan vertellen ze. Al snel komen we op een weg uit waar we niet harder kunnen rijden dan een Km of 10 per uur. Nou dat schiet op. Gelukkig blijft het niet de hele weg zo, dat had lang geduurd anders. We komen uit bij een riviertje waar een hoop met zand ligt. Nou, dat is niet genoeg lijkt me. Tom en Ernst denken daar precies hetzelfde over. We besluiten door te rijden naar de rivier. Op een gegeven moment houd de weg min of meer op en moeten we door een landschap rijden waarvan je niet zou verwachten dat je er überhaupt doorheen komt. En dat nog wel met een vrachtwagen! Onderweg komen we een aantal mensen tegen die aan het graven zijn. Ze stappen in de truck en leiden ons naar een river bank. Niet heel veel zand maargoed, het is in ieder geval genoeg. De kwaliteit van het zand lijkt ons ook wel aardig dus laten we er maar voor gaan. De bestuurder van de vrachtwagen rijdt de truck achteruit de bank in. Nu komt hij al vast te zitten. Nou dat beloofd veel goed voor een volgeladen truck! Dan maar iets verder weg want als de truck vast zit hebben we helemaal niks aan het zand. We graven de truck een beetje uit en duwen hem met z’n alle van zijn plek af. Zo, graven maar! De mannen beginnen met graven en lossen elkaar om de minuut af. Ook wij helpen mee met graven in de brandende zon. Niet alleen wij hebben er last van want het zweet staat op iedereen zijn hoofd. Vooral op dat van Ernst! De truck is vol en we overhandigen het geld. Een beetje raar dat je iemand moet betalen voor zand wat je werkelijk waar in de middle of nowhere naast de rivier in je truck schept. Alsof dat zand van iemand is…. Ook hebben we ondertussen cementzakken opgehaald, die hebben we zeker nodig. Zo! Dat is dat. Op school gaan we eerst naar de principal toe om te vertellen dat alles goed is gegaan. Jofin zit er ook bij en we bespreken wat financiële zaken. Als het nodig is kan de school wel betalen voor de materialen. Dit bespaard ons tijd die we niet al te veel meer hebben. Hij vind het overigens ook niet goed dat we het nu vooraf uit eigen zak betalen. Dit moet beter geregeld worden door ACEM. Aan het eind van het gesprek nodigt hij ons uit om tegen het einde van het project een keer af te spreken in de stad om afscheid te nemen onder het genot van een biertje. Het is leuk dat een directeur van zoon grote school toch zo betrokken is bij zoiets als dit. In Nederland zou je never nooit met onze directeur iets gaan drinken in de stad als afscheid. Ook al stelt het niet veel voor, het betekend wel wat! Daar kunnen wij nog wat van leren! Tijd om de truck te gaan unloaden. We rijden naar een plek toe vanwaar we het beste het zand over de muur kunnen krijgen en beginnen met scheppen. Jofin komt nog even langs in zijn super coole basketbal outfit vergezeld door zijn oranje basketbal. Als alles klaar is gaan we op naar huis. Vanavond gaan we naar de stad om te eten. We zijn echter nog wel een beetje vroeg om te gaan eten maargoed, als we nu nog naar huis gaan kunnen we vanuit huis direct door naar de stad. Dat schiet ook niet bepaald op. De nieuwe jongens zullen er vandaag bij zijn en het zal een afscheid worden voor de rest van “onze” groep. Die zullen allemaal morgen vertrekken. Alleen Maarten en Mieke gaan nog niet op safari. Ze gaan wel in een lodge slapen dus ze vertrekken morgen al wel min of meer. Na een tijdje wachten krijgen we een telefoontje van de andere jongens dat ze er zijn. Tom, Ernst en ik lopen naar de standard bank om ze op te halen. Wanneer we terug zijn bestellen we ons eten en maken allemaal een praatje. Het lijkt me wel een leuke groep. Wel heb ik een beetje het idee dat er wat wazige kerels tussen zitten maargoed dat zien we dan wel weer. Aan het eind van het diner besluiten we nog even naar de Diplomats te gaan met z’n alle. Daar nog wat biertjes drinken en dan naar huis. In de Diplomats raak ik aan de praat met een man die zo te zien behoorlijk dronken is. Hij haalt een biertje voor me… Nou, mooi! Door hem raak ik aan de praat met een andere gast. Het is een vriend van hem en hij verteld dat hij in het leger zit. Deze gast ziet er best slim uit. Nouja, hij ziet er niet slim uit maar aan het gesprek merk ik op dat hij in ieder geval niet achterlijk is. Hij zit al heel zijn leven bij het leger en is een korporaal. Ook hij komt weer met bier aan zetten net als een collega van hem. Vreemd dat bijna altijd als ik naar een kroeg toe ga ik meer dan de helft van het bier in mijn handen geduwd krijg. Misschien is het ook wel omdat ik altijd met iedereen aan de praat raak. Femke en Mieke willen naar huis dus een paar van ons besluiten mee te gaan. De flaris taxi is gebeld en komt ons ophalen. Hij brengt ons naar huis. Thuis moeten we eerst nog een hoop schriftjes gaan schrijven want die hebben we nog niet allemaal af. Hmm, morgen gaat iedereen weg dus we moeten wel. Na anderhalf uur schrijven vind ik het wel weer genoeg geweest en ga ik nog even chips halen voordat ik naar bed ga.