8 mei

Om 7 uur in de ochtend gaan de jongens weg. Helaas ben ik al om half 5 wakker. Net iets te vroeg. We zijn niet eens zo vroeg gaan slapen gisteravond. Ik blijf tot half 7 in mijn bed liggen luieren waarna ik er maar uit ga. De jongens zijn druk bezig met spullen aan het inpakken etc. Nu is het dan toch echt zo ver. We zullen afscheid moeten gaan nemen van de eerste groep. Het is te merken dat iedereen het toch wel heel jammer vind dat we uit elkaar vallen maar niemand loopt te jammeren. Misschien ook omdat het zo vroeg op de ochtend is. Iedereen is net zijn/haar bed uit dus dat zal ook wel meespelen. Na afscheid genomen te hebben in de tuin lopen ze weg. We kijken ze na als ze door de straat lopen en gaan weer terug naar binnen. De meeste van ons kruipen nog even terug hun bedje in. Niet heel veel later besluit ik maar op te staan. Ik kan toch niet meer slapen dus dan heeft het ook geen nut om in bed te blijven liggen. Op tafel staan broodjes die nog over zijn van gisteravond. De vriend van Babs is aangekomen en hij heeft hagelslag voor ons meegenomen. Die staat op tafel dus dat wordt smullen. Lang geleden is dat zeg! Niet dat ik het heel erg mis maar toch is het wel lekker om weer een keer hagelslag te kunnen eten. Na het ontbijt wil ik dan eindelijk mijn was een keer gaan doen. Zou er dan nu eindelijk plek zijn op de waslijn? Yes! Eindelijk een keer plaats. Even de waspoeder pakken en een emmer met water vullen. Shit! De waspoeder is op, heb ik weer. Gelukkig is de supermarkt hier vlakbij en loop ik er maar even heen om een zak waspoeder te kopen. Natuurlijk is er alweer iemand anders bezig met zijn was als ik terugkom. Ow, fijn dat je waspoeder gehaald hebt. Juist! De watchvrouw gaat de was doen voor ons dus we hoeven zelf niet eens iets te gaan doen. Ik vind het niet erg om het zelf te doen maar als ze zo aandringt mag ze het best doen. Lekker makkelijk. Na een flesje cola opengemaakt te hebben ga ik maar eens lekker zitten te kakken. Wanneer ik op de wc zit word ik ineens gebeld. Het is Henk Haring vanuit Nederland. Hij vraagt hoe het gaat met het project waarop ik hem antwoord dat het super goed gaat. Hij is verbaasd want dat is niet wat hij gehoord heeft. We zouden niks aan het doen zijn en iedereen zou zich zorgen maken of het allemaal wel goed komt. Tijdens zijn verblijf hier hebben we het uitgebreid over ons project gehad waardoor hij precies te weten is gekomen wat er op de planning staat. Hij is dan ook verbaasd dat het niet zou lukken want de plannen waren toch goed... Ik vertel hem dat het wat mij betreft heel erg goed gaat. Doordat er weinig tijd over is zag het er afgelope week niet bepaald naar uit of we het nog af zouden krijgen maar na gister hebben we weer volle hoop. We hebben niet heel erg veel dagen kunnen maken op de school omdat we veel dingen uit hebben moeten zoeken die we niet op de school hebben kunnen doen. Dat betekend echt niet dat we niets gedaan hebben. In de tussentijd hebben we volop gewerkt aan het nieuwe ontwerp en zijn we bezig geweest met het uitzoeken van van alles en nogwat. Kortom we hebben wel een heel aantal dagen gehad waarop we geen strakke planning gehad hebben maar stiekem hebben we gedurende die dagen veel aan het project gedaan. Elke keer dat we in de stad zijn geweest hebben we wel weer iets uitgezocht of gekocht etc. Het is alleen een beetje jammer dat alles stap voor stap moet bij zon pilot project. We hadden makkelijk 5 van die pompen kunnen produceren maargoed, laten we nu eerst maar eens het prototype afmaken voordat we de fout in gaan op iets eenvoudigs. Al met al zijn we het er beide over eens dat het helemaal niet slecht gaat. De stagedagen hebben we op de school niet kunnen maken maar dat is niet meer relevant als je naar het doel van het project kijkt. De ontwikkeling van de pomp is voorop komen staan en die is meer dan goed verlopen. Aan het eind van deze stagen kunnen we een handleiding afleveren met een tekeningen pakket hoe een pomp geproduceerd kan worden die we ook nog eens zelf ontworpen hebben. Tijdens het verblijf van Henk heeft hij al aangegeven dat dit een project is geworden op HBO niveau dus dat we ons in ieder geval geen zorgen hoeven maken over de beoordeling. Laten we dat dan ook maar niet doen. Na het telefoongesprek veeg ik mijn billetjes af en bespreek ik het met Tom en Ernst. Tom is het er niet helemaal mee eens maar dat praten we samen min of meer uit. Voor ons staat het nu voorop dat we alles af krijgen en we de documenten kunnen overhandigen aan het eind. Als we dat voor elkaar krijgen hebben we niets meer te vrezen en kunnen we met een goed gevoel naar huis. Na het gesprek kijk ik in de koelkast en zie hamburgers liggen. Ook is er nog chips over van gisteravond. Laten we die nu eens opbakken. Ernst en Tom gaan naar de supermarkt om wat bier te halen en ik begin met het schoonmaken van de BBQ. Als ze terug zijn steekt Tom de BBQ aan en maak ik nog wat dingetjes klaar. Nou laat ik maar beginnen met bakken dan. Eerst de hamburgers en daarna de chips. Hoe mooi kan het zijn. We staan hier om kwart over 11 in de ochtend dik te BBQ-en. En bij een BBQ hoort natuurlijk een biertje. Ookal is het nog in de ochtend. Voor een keer moet dat toch kunnen! We geven de watchvrouw ook een bordje en laten haar een foto maken van ons drieen. Letterlijk teambuilding is dit. Lekker vet eten om goed aan te komen. Nou dat mag bij mij wel! En Tom heeft ook zeker niets te vrezen. Wel te vreten! Heel goed zelfs! Iedereen heeft zijn buik volgegeten en we ruimen alles weer op. Nu we met ACEM besproken hebben dat we de materialen op eigen houtje kunnen gaan halen hebben we de mogelijkheid om Jofin te laten weten dat we de truck graag willen reserveren. Het duurt altijd wel even dus voor nu zullen we ons met andere dingen bezig moeten houden. Er moeten nog steeds tekeningen afgemaakt worden net als een aantal teksten die getiept moeten worden. Die dingen zijn altijd wat minder leuk maar horen er ook bij. Helaas is onze laptop kapot en heeft Maarten zijn laptop meegenomen. Die tekeningen moeten dan nog maar even wachten. Gelukkig zijn er nog andere laptops beschikbaar waar we wel gebruik van kunnen maken.