10 mei
Door: Bram
Blijf op de hoogte en volg Bram
14 Mei 2008 | Malawi, Lilongwe
De dag is aangebroken. Deze dag zullen we voorgoed uit elkaar vallen. Om half 8 worden we wakker gemaakt om afscheid te nemen van iedereen. Babs, Leonie, Femke en Sanne gaan op safari. Na het pakken van hun spullen vertrekken ze naar de mark waar ze opgehaald zullen worden. Nou, het is gedaan met de groep. Vandaag is overigens ook de dag dat we het huis moeten verlaten. Ook al niet leuk want we moeten gaan verhuizen naar area 47. Overduidelijk niet zoon leuke buurt als area 36. Alle mensen die ik hier heb leren kennen zal ik gaan missen. Vooral de mensen die ondertussen echt vrienden zijn geworden. Wellicht zie ik ze nog wel eens in de stad maar daar is het dan ook mee gezegd. In de avond terug komen naar 36 is niet echt een optie. Helaas! We beginnen met het pakken van al onze spullen. Gelukkig heb ik er niet zoon troep van gemaakt, dat scheelt me weer een hoop werk. Ernst en Tom zijn wel even bezig met zoeken zo te zien. Al snel heb ik alles ingepakt en begin ik in de huiskamer spullen te verzamelen die we moeten gaan verhuizen. Wanneer ik klaar ben met alles zet ik het bad op de dames kamer aan. Wat koken water erbij en je hebt een warm bad. Dat is ook alweer maanden geleden dus het kan wel weer een keer. Met het geluk wat ik heb staat er nog een fles badschuim ook nog. Nou die wordt toch niet meer gebruikt dus die mik ik erin. Na 3 kwartier in bad gelegen te hebben vind ik het wel welletjes geweest. Ik stap eruit, droog me af en kleed me aan. Niet lang daarna staan de nieuwe jongens ineens voor de deur samen met de nieuwe field officer. Tijd om de spullen te gaan pakken dus. Ineens komen we voor een verrassing te staan. De field officer verteld ons dat we toch kunnen blijven in dit huis. YESSSS, daar hadden we niet op durven hopen! Er is blijkbaar iets mis gegaan met de betaling van het huis in area 47 dus zijn we gedwongen hier te blijven. De field officer snapt er totaal niets van dat we er vrolijk onder zijn. Waarom zou je niet naar een 2 keer zo groot en mooi huis willen? De tuin is blijkbaar ook groot en prachtig. We leggen haar meerdere malen uit dat dit is waar we voor gekomen zijn en niet een rijke villawijk. Eenieder van ons leeft immers in vergelijkbare huizen in Nederland. De nieuwe jongens installeren zich in het huis en vertrekken naar oldtown. Een van hen blijft hier. Ernst en Tom zijn naar de poolbar gegaan om wat te drinken en we besluiten ze maar op te zoeken. Na een biertje gedronken te hebben gaan we weer naar huis. Nog even een paar uurtjes in het zonnetje liggen voordat hij achter de bomen verdwijnt. De nieuwe jongens gaan vanavond koken dus dat is lekker makkelijk. Ze komen thuis met aardappelen en een zak vol vlees. De aardappelen worden geschild en de BBQ wordt aangestoken door Tom. Met Jos ga ik nog wat aardappelen bij halen want dit is helaas niet genoeg voor iedereen. Wanneer we terug komen met de aardappelen kunnen ze er meteen op geknald worden. De stukken vlees zien er mooi uit. Als ze uit de zak komen ziet het er nog een stuk beter uit. Gigantische stukken biefstuk zijn het. Zo te zien gaan we er op het gebied van vlees een heel stuk op vooruit met deze jongens ten opzichte van de oude dames. Die eten ongeveer gedurende de hele week zoveel vlees. Om en om bakken we wat en het eten smaakt heerlijk. Na het eten gaan we naar de poolbar. Daar drinken we met een aantal van ons wat biertjes en uiteindelijk blijven Tom en ik alleen over met Geoffrey. Na wat chips gehaald te hebben gaat ook Tom naar huis. Nu ben ik alleen overgebleven. Erg vind ik het helemaal niet want ik heb vaak zat alleen met Geoff gezeten. We besluiten maar even naar de andere markt toe te lopen. Dat is achter zijn woonwijk, ongeveer 5 minuten lopen hiervandaan. We lopen door zijn wijk heen. Een soort van krottenwijk is het. Deze huizen zijn allemaal slecht en heel erg klein. Ook kan hier echt geen auto komen, laat staan dat de “wegen” hier iets voorstellen. Aangekomen bij de markt komen we Alex tegen. De beste vriend van Geoff. Samen met hem lopen we al snel weer terug naar huis.
(rest van de avond is een lang verhaal)