7 maart

7-4
Eenmaal opgestaan en gegeten zijn we met z’n drieën naar old town gegaan. We hebben hier op de local market een minibus genomen die ons naar old town bracht. Voor ons was het de eerste keer dat we op eigen houtje jaar de stad gingen dus het was wel eventjes zoeken. Het minibusje was niet echt een busje maar een landrover jeep. Het was wel grappig dat ze bergaf de motor uitzetten waarschijnlijk om benzine te besparen. De locatie waar we afgezet werden was anders dan de locatie waar we afgezet waren met de gehele groep 2 dagen terug dus dat was eventjes zoeken. Uiteindelijk liepen we een stuk de verkeerde richting op maar nadat we de weg gevraagd hadden liepen we recht naar de rivier. Vanuit daar wisten we de weg naar het internet cafe en de andere belangrijke plaatsen in het centrum. We zijn direct naar het internet cafe gegaan om onze waarbenjij.nu te updaten en wat emails te versturen en beantwoorden. Tom en Ernst waren wat eerder klaar en gingen alvast naar buiten. Daar stonden zoals gewoonlijk een hele hoop mensen die souvenirs etc. willen verkopen voor de hoofdprijs. Als er eenmaal 1 bij je staat kom je er eigenlijk niet meer vanaf. Mr. T zoals hij zichzelf noemde stond er ook weer bij. Op een gegeven moment kwam Ernst weer naar binnen om geld te halen. Een van de verkopers wilde hem een painting verkopen voor veeeeeel teveel. Toen hij aan mij vroeg of dat een redelijke prijs was vertelde ik hem wat ik gehoord had van de andere en dat het dus veel teveel was. Uiteindelijk heeft hij het gekocht voor ongeveer 3 euro wat gezien de souvenir niet veel is, maar wat hier echt heel veel geld is. Het is te vergelijken met 3 tot 4 dagen werken. De andere jongens zouden met Duke de chauffeur gaan eten en drinken s’avonds en daarna wat gaan drinken. De meiden zouden rond een uur of 5 naar de stad komen waar we ze zouden meeten bij een restaurant. We hadden geluk want het restaurant was aan de overkant en we moesten nogsteeds van al die verkopers af komen. Na ongeveer 10 minuten wachten kwamen de meiden aan en zijn we gaan zitten.
Daar hebben we voor ongeveer 10 euro goed gegeten. Zelf had ik biefstuk maar andere hadden pasta en nog een paar kip. Er zaten frietjes bij en als toetje hadden we appeltaartstuk met ijs. Niet slecht al zeg ik het zelf. Ondertussen was Duke met de jongens vlak bij en zijn we ze tegemoet gelopen. Achteraf bleek het niet heel veilig te zijn want er zaten straatarme mensen op straat die tot van alles in staat kunnen zijn. Gelukkig hadden we ze binnen 2 minuten gevonden en zijn we met de jeep naar een bar gegaan. Daar bleek het veel teveel gedoe te zijn met taxi’s etc. vandaar hebben we er oor gekozen om naar huis te gaan en in de local bar wat te drinken. Wat direct opviel is dat het rond de local markt waar alle barretjes zijn het behoorlijk druk was. Eenmaal in een bar/minidisco achtig iets aangekomen te zijn hebben we wat biertjes gedronken. De mensen vonden het behoorlijk raar dat er blanke in hun barretje zaten want dat was waarschijnlijk nog nooit eerder gebeurd. Buiten het barretje stonden stoelen waar een hoop mensen zaten. Daar zijn we tussen gaan zitten en hebben een aantal van ons gesprekken gehad met lokale mensen. Ongeveer een half uur lang heb ik met Amos gepraat die een van de minibussen bestuurde als werk. Het is heel goed om met veel verschillende mensen te praten en erachter proberen te komen hoe ze leven en wat er in hun om gaat. Amos had zelf ook een technische opleiding gedaan en je kon meteen merken dat hij wel wat beter ontwikkeld was dan de gemiddelde afrikaan. Hij vertelde wel dat hij het niet helemaal af heeft kunnen ronden wegens financiële redenen. Al had hij het wel af kunnen maken dat had hij er toch geen werk in kunnen vinden omdat er gewoonweg geen werk is.
Het was wel heel handig omdat hij met zijn kennis zelf zijn busje toyota busje kon fixen.
Uiteindelijk heb ik zijn telefoon nummer zodat als we vervoer nodig hebben, we hem daarvoor kunnen bellen. Toen we weg gingen zijn we nog even naar een ander barretje geweest waar we nog 1 biertje gedronken hebben. Ernst heeft daar nog iemand ontmoet die ook waterpomptechniek deed. Hij heeft daarvoor gestudeerd in Japan wat voor mensen in Afrika heeeel apart is. Na onze eerste avond stappen zijn we naar huis gelopen en zijn we gaan slapen. Welterusten!