20 april

Zondag morgen, voor het eerst in mijn leven ga ik naar een sportschool toe. En dat nog wel ergens in Afrika. Hoe verzin je het ook. Zoals verwacht belt Billy me dat we gaan. Ik maak me klaar en loop richting de markt om te vragen waar het is. Billy kan het me niet uitleggen dus ik vraag het maar gewoon aan de lokale mensen. Een van de chips verkopers zegt dat hij me wel ergens heen brengt waar je kan fitnessen. Een minuut later komen we bij een kleine man aan die zo te zien wel vaker fitness toestellen gezien heeft. Klein maar heel breed dus. Deze man is echt mega vriendelijk en verteld me waar ik wezen moet. Hij loopt met me mee naar de pas nieuwe gym in deze area. Tijdens het lopen praten we wat over hoe het hier is vergeleken met Nederland etc. Na iets meer dan 5 minuten gelopen te hebben komen we er dan eindelijk aan. Net voordat we er zijn belt Billy me op waar ik dan blijf. Ik zie hem staan bellen maar hij ziet me nog niet. Hah. De sportschool ziet er uit zoals ze in Nederland ook zijn. Heel klein maar de apparaten staan er wel. Eigenlijk is alles in behoorlijk goede toestand. Binnen zitten maar iets van 4 mensen. Allemaal bekende van Billy en de man die me erheen gebracht heeft. Het kost 200 kwacha per dag dus niet iedereen kan hier zomaar komen fitnessen. Alleen de mensen met geld kunnen dat. Iedereen die hier binnen is heeft duidelijk 1 hobby en dat is fitness. Stuk voor stuk zijn ze wat wij omschrijven als brede negers. Mooi dat ik hier weer terecht kom. De man die de leiding heeft van dit mini fitness centrum heeft duidelijk ook al genoeg getraind in zijn leven. De breedste van allemaal. Ik begin maar met wat te trainen dan. Lang niet zoveel gewicht als de lokale bodybuilders maar toch. Goed om weer eens een keer iets te doen want hier in Afrika doe ik verder niets aan sport. Wanneer ik later andere mensen dezelfde oefeningen zie doen valt het allemaal wel mee. Ze zijn 2 keer zo breed maar trainen maar met iets zwaardere gewichten. Ze zullen wel denken.. dat die schrale dat kan tillen hehe. Na ongeveer anderhalf uur ben ik klaar met trainen en gaan we met de mantola richting huis. Thuis aangekomen staat net iedereen op het punt om te vertrekken. Ik ga maar niet mee want daar heb ik niet veel zin in om eerlijk te zijn. Ook Matthieu blijft thuis. Mooi, dan kunnen we vandaag mooi soep eten! Al snel komt het ervan. De pan met water wordt opgezet en de soep maakt gebruik van de zwaartekracht. Het valt zo in de pan en Voila, we hebben soep. Matthieu eet niet heel veel soep en de dames ook niet dus moet ik het maar weer afmaken. 5 borden soep met elk een boterham erin gaan zo naar binnen. That’s more like it! Na het soep eten ga ik maar zonnen, verder hebben we toch niets te doen. Het is alweer halverwege de middag dus ik zou mijn was maar eens moeten gaan doen. Er is genoeg te wassen. Tijdens het wassen denk ik dat het wel een goed idee is om mijn soulcycle patch van mijn chico broek af te trekken. In werkelijkheid blijkt dit eigenlijk helemaal niet zoon goed idee te zijn. De helft blijft erop plakken. De resten kan ik er niet goed vanaf krijgen en je blijft het zien. Ik probeer het er maar af te borstelen. Maar na het borstelen is het een grote vale plek geworden. Damnit! Naja, we zien het morgen wel weer. Tegen 5 uur beginnen de dames maar vast met het avondeten. Er is niks in huis behalve al die soep die ik laatst gekocht heb. Nou dan maar soep. Ze beginnen alvast te koken voordat de stroom uit gaat vallen. Dat zal wel weer gebeuren rond een uur of 6 zoals gewoonlijk. En ja hoor. Om 6 uur zitten we al te eten en inderdaad, de stroom valt uit. Mooi dat we op tijd begonnen zijn. Net als we klaar zijn met eten word ik opgebeld door 50 cent. Hij wil me meenemen naar zijn moeder vanavond. Juist! Jaaa.. En ik heb een wagen naar je toegestuurd die je naar mijn moeder brengt en dan betaal ik je taxi terug vanavond. Hmm… Wat moet ik daar nu weer van denken. Na een tijdje wachten gaan we met zn alle naar de bar om de hoek. Daar treffen we 50 cent ook. Het kon toch weer niet. Mooi want ik had er ook niet echt veel zin in. Wel moet hij nog naar zijn tante toe die ook in area 36 woont. Hij vraagt of ik mee loop want hij wil me maar al te graag voorstellen. Oké dan. Tijdens het lopen vertelt hij me van alles over de buurt etc. Het is zoals gewoonlijk wel moeilijk te verstaan. Zijn engels is prima alleen zijn uitspraak ik net zoals die van de echte 50 cent. Bagger dus! Aan de telefoon kan ik hem ook al nooit verstaan. Bij het huis aangekomen is alleen zijn zus nog daar. Zijn tante is al wat ouder en ligt al te slapen. Niet heel erg want hij moest toch spullen ophalen. Terug aangekomen bij de bar kom ik Geoffrey tegen. Al binnen enkele minuten krijg ik bier in mijn hand gedrukt. Het is ook altijd hetzelfde met Geoff. Maargoed, mij hoor je niet klagen. Ik heb nog nooit zoveel bier gedronken en zoon korte tijd. De meeste jongens gaan alweer naar huis net als de dames die mee gegaan zijn. Ik blijf nog even zitten met Geoff en 50 cent die overigens geen goede vrienden van elkaar zijn. Geoff is gewoon een nette jongen en 50 cent is zoals de echte 50, je weetwel! Voordat ik naar huis ga halen we nog even chips. Allicht! Patata’s voor het leven! Al snel gaan we naar bed.