15 maart

In de ochtend is het zo ver. We gaan met z’n alle rond te tafel zitten en bespreken wat er verbeterd kan worden aan de sfeer in het huis. Over en weer worden er opmerkingen gemaakt en iedereen is het met elkaar eens. Zo het lijkt dat iedereen z’n frustraties kwijt is dus hopelijk gaat het vanaf nu af aan beter. Maarten en ik brainstormen over een bank. We gaan lege kratten halen! We komen aan bij de spot op de markt waar we altijd bierkratjes inleveren. 16 lege kratjes bier please….. Ze kunnen er totaal niet in komen maargoed, voor 300 Kwatcha per kratje kunnen we het meenemen. Iedereen is tevreden met onze bank! Alle jongens maken hun verhaaltjes en foto’s klaar om op USB stick te zetten. We gaan naar het internetcafé. Nadat we met de mantola naar Oldtown gereden zijn besluiten we eerst nog naar Alibaba te gaan, ofjah eigenlijk hadden we dat al lang bedacht. Er moeten immers hamburgers gegeten worden! Zoals gewoonlijk neemt iedereen zijn favoriete hamburger. Ik kies ditmaal voor chicken wings. En om eerlijk te zijn snap ik niet waarom de andere dat ook niet vaker bestellen… Lekker dat het was! Nadat iedereen zijn cola of mineraal water op had zijn we vertrokken richting het internetcafé. 3 minuten lopen is het ongeveer. Onderweg komen er massa’s verkopers op ons af. Enkele van ons kopen nog wat souvenirs die ze al wilde hebben. Aangekomen bij het internetcafé checkt iedereen zijn e-mail en waarbenjij.nu pagina. Het is heel leuk om elke keer de reacties te lezen van de mensen. Grappig is dat veel mensen zeggen dat ik iets met schrijven moet gaan doen. Wat zij echter niet weten is dat taal altijd mijn zwakste punt is geweest en dat ik daardoor eigenlijk van havo/vwo naar VMBO 3 ben gezakt. Misschien is het veranderd wie weet. Al jaren heb ik geen boek meer gelezen…. Nee zelfs niet veel schoolboeken hèhè. Ook schrijven is overduidelijk niet mijn favoriete bezigheid, echter vind ik het verrassend leuk om deze “verhalen” te typen. Hopelijk wordt ik er beter in en kan ik tevreden zijn over de laatste paar pagina’s. Tevreden ben ik nooit echt geweest en dat zal ik ook nooit worden. Wat zou ik met mijn leven moeten als ik tevreden zou zijn? Uitdagingen zijn mijn drijfveer. Deze stage stelt een aantal factoren aardig op de proef, maar eigenlijk gaat het precies zoals verwacht. Het bevestigt alleen de gedachten en tevens levert het een lifetime ervaring op. Ik dwaal af….. Juist.. ik zat in het internetcafé ennn….. LEN was online! Lachen die knaap! Mijn vrienden maken wie ik ben en daar ben ik ze eindeloos dankbaar voor, kan niet wachten ze weer te zien! Helaas moeten we al vrij snel weer weg. Het is me gelukt een video op de site te plaatsen en wat extra foto’s 36 staan er op maarliefst. Nog 64 te gaan dankzij Lennart!
Op de weg terug lopen we nog even langs de markt in Lilongwe. Maarten wil nog sandalen kopen en Tjerk is geïnteresseerd in schoenen nadat ik met goedkope schoenen thuis ben gekomen. Ik spot een paar witte Nikies type air force one voor hem wanneer we bij het schoenen gebied arriveren. Tevergeefs, maat 42/5. Lachen dat doe ik wel, dat is namelijk mijn maat en ik vind zeker zo mooi als dat Tjerk ze vind. De verkoper wil er 6500 Kwatcha voor hebben wat ongeveer gelijk staat aan 30 euro. Eerder heb ik 100 meter verder gelijke schoenen voor 3000 gekocht dus ik vertel hem dat het geen redelijke prijs is. Hij wil niet verder omlaag met zijn prijs dus we besluiten verder te lopen. We wisten al dat hij niet de enige was met die schoenen en veel mensen hebben gewoon geld nodig dus verkopen hun goederen voor een goede prijs aangezien ze het anders helemaal niet verkopen. Geluk zoals ik altijd heb…. Even later komen we exact dezelfde schoenen tegen en deze verkoper daalt wel met zijn prijs. Alweer pata´s voor 3000 kwatcha. 13 euro en 80 cent voor schoenen die in Nederland rond de 90 euro zijn. Het frappante is echter wel dat ik echt echt echt geen schoenen nodig heb. Ik heb immers een muur vol met Nikies van chille Vincent. Ach ja… Af en toe een keer betalen voor je schoenen kan geen kwaad, en dragen doe ik ze toch wel. Het is en blijft een leuk aandenken aan de hele stage in Afrika. Maarten vindt zijn sandalen en we zijn klaar om door te gaan. Dieper op er markt proberen we een katapult te kopen. Wanneer ze aankomen met handen vol katapults beginnen we te twijfelen……. Is het wel legaal.. Nee dat is het niet! We besluiten om het niet te doen! Met de mantola gaan we naar huis. Eten staat klaar en de BBQ wordt aangestoken. Gebakken aardappeltjes, diverse groenten, gehakt en worstjes. Dat wordt het! Wanneer het klaar is begint iedereen te smullen en het lijkt iedereen goed te smaken. Opvallend is dat het weer een stuk gezelliger is. Het was ook wel te verwachten na dat gesprek van vanochtend. Of het duurzaam is moet nog blijken. Ons plan voor vanavond is uitgaan met Duke. Het begint te regenen en alles wordt een grote blubberbak. Lopen naar een discotheek is geen optie. Wellicht drinken we een biertje bij de lokale kroeg of kijken we nog een film. De meeste stemmen gaan naar de lokale kroeg. Mathieu blijft als enige thuis en gaat Heroes verder kijken. Uiteindelijk heeft hij een goede move gemaakt want druk is het niet, in de kroeg waar we heen gaan zijn we zo ongeveer de enigste. Verder zijn er op de binnenplaats nog wel een hoop mensen aan het poelen, enkele mengen zich in het spel. De rest waaronder ik doet mee aan een of ander stom spel waar de meiden van de universiteit mee gekomen zijn… Femke vind het duidelijk niet leuk, ze doet niet mee en tijdens het spel zit ze verveeld om zich heen te kijken. Wanneer ik tijdens het spel een opmerking maak met de bedoeling van hey.. Femke vind het niet zo leuk laten we er iets aan doen beginnen de troubles. Ongeveer een half uur later gaat ze naar huis en wordt het pas duidelijk dat ze daarom geen zin meer heeft. Vervolgens heb ik het weer gedaan. Grappig is echter wel dat ALLE jongens mijn opmerking positief opvatte en dat alle meisjes het negatieve erachter zochten. Whatever, ik heb geen zin in deze onzin.