19 maart

Eindelijk kunnen we naar het kantoor van ACEM. Vanmiddag om 2 uur staat het gepland. In de ochtend ontbijten we wat schraal. Pindakaas en boter is er niet meer dus we zullen het met minder moeten doen. Wetend dat de buren waarschijnlijk nog minder op de tafel hebben staan eten we ons brood op zonder te klagen. Dat mogen we ook zeker niet doen! Daarna vertrekken we naar Oldtown. Enkele van ons willen nog even op internet. Er komen alleen maar volle mantola’s langs dus we besluiten om maar een keer te lopen. Ver is het niet echt maargoed voor 23 cent ga je geen half uur lopen. Vanuit het busstation nemen we wel weer een minibusje naar het centrum. Daar gaan we eerst lunchen bij Alibaba. Lachend komt de ober naar ons toe. Hij weet al ongeveer wat iedereen wil. Dit keer heeft hij het bij mij mis. Normaal gesproken neem ik een cola en friet. Ditmaal ga ik voor chicken & chips. 400 kwacha kost het. Samen met 2 cola erbij opgeteld kost het 2 euro en 30 cent. Wanneer ik de kip voor mijn neus krijg sta ik wel even te kijken. Een gigantisch bord met een halve kip erop en een hele berg friet. Dit zou veel zijn voor avond eten, laat staan lunch. Jammer dat de mensen om ons heen in de stad dit niet eens in 2 dagen eten. Laten liggen doe ik hier niet. Ik eet alles op en het is heel lekker. Wel veel! Daarna gaan we naar het internet café. Onderweg worden we opgehouden door een hele hoop verkopers die ons altijd achterna lopen. Helaas. Ik kom als laatste binnen in het internetcafé en 3 van ons moeten wachten op een plek waaronder ik. Veel hoef ik toch niet te doen dus ik vind het niet erg. Op msn verwacht ik ook niet veel mensen dus dat scheelt. Wanneer er een computer vrij komt die voor mij beschikt is check ik mijn email en beantwoord er een paar. Verder kijk ik nog wat rond op de websites die ik normaal gesproken bezoek. Niet veel veranderd. Vanuit het internetcafé gaan we naar de supermarkt om wat inkopen te doen. Vervolgens worden we door Duke opgehaald. We gaan richting het ACEM kantoor. 4 van ons moeten plaats nemen in de bak van de pickup. Dit doe ik met genoegen. Echter moet ik iedere keer aan iets denken wanneer ik hier in auto’s zit. Ze rijden allemaal vrij hard en het wegdek is slecht…. Bas…. Daar moet ik aan denken. Niet teveel aan denken want daar schiet je niet veel mee op. Aangekomen op het kantoor houden we ons gesprek. Ernst gaat van start en het is allemaal nog vrij onduidelijk voor Flemmings en George. Tom en ik springen in om het te verduidelijken. Uiteindelijk lukt het vrij aardig. Aan het eind van het gesprek hebben we allemaal het gevoel dat het duidelijk is en verlaten we het kantoor. Tjerk wil nog even een engineering kantoor bezoeken wat zich aan de overkant van de straat bevind. Daar ontmoeten we wat mensen die werkzaam zijn in dezelfde sector als wij zelf. Ze zijn heel geïnteresseerd in onze projecten en we hebben allemaal goede gesprekken. Lilongwe waterboard bevind zich in area 3 wat hier vlak bij gelegen is, dat weet een van de werknemers me te vertellen. Deze organisatie gaat over alle watervoorzieningen in Lilongwe. Kortom, hier moeten we zeker eens langs gaan. Wanneer ik het Tom en Ernst wil vertellen zijn ze te druk bezig met foto’s maken van onzinnige dingen… tenminste, persoonlijk vind ik elkaars kont fotograferen niet heel zinnig. Ieder zijn eigen ding, ik bemoei me er maar niet mee. Tjerk doet dat echter wel. Als reactie krijgt hij van de hele groep dat je toch lol moet kunnen maken en waar hij zich nou wel niet helemaal mee bemoeit. Dit had ik al verwacht. Ik hou mijn mond maar. De weg naar huis gaat weer via het vervoer van ACEM. Duke rijdt zijn nieuwe pickup truck. Alle jongens zitten achterin want de meiden moeten ook mee. Zij zitten voorin. Of in ieder geval niet achter in de bak. Ernst maakt overal foto’s van. Er zijn veel mooie dingen te zien en het zijn zeker interessante foto’s. Ook maakt hij nog wat filmpjes. In onze wijk beginnen de kids al te schreeuwen. Azungu Azungu, of hoe je het ook spelt. Blanke betekent het! Ze rennen achter de auto aan, sommige helemaal tot aan ons huis.
Onderweg hebben we niks anders dan bekijks gehad. Iedereen vind het blijkbaar nogal apart om blanke te zien. Net als we thuis zijn begint het te stortregenen. Geluk! We beginnen vlug aan het eten voordat de stroom uit zou vallen. Deze keer valt het voor de verandering een keer niet uit, Altijd fijn! Ook voor de verandering eten we een keer pasta met gehaktsaus. Nog nooit gehad hier hehe! Het smaakt nog steeds evengoed dus voorlopig kan het er mee door.
We hebben tenminste eten, niet iedereen hier kan dat zeggen. In de avond doen enkele nog wat werk op de laptop en spelen de jongens nog een paar potjes worms. Buiten heb ik het met Matthieu nog over zijn hobby, PUCH! Leuk dat ik nu toevallig ook net mijn Puch klaar heb. We wisselen wat ervaringen uit en vooral ik heb daar iets aan. Matthieu loopt al vanaf zijn 13e te kutten met die dingen dus hij weet er alles vanaf. Mooi! Want recent heb ik voor het eerst iets motorisch aangepast aan zon ding! Al vrij vroeg gaat iedereen zijn tanden poetsen en naar bed.