14 april

Zo snel als het hier gaat vliegen de dagen voorbij. Het is alweer de volgende week en we kunnen weer aan het werk. Als we tenminste materialen hebben. We weten allemaal dat we die dus niet hebben. Tom heeft Jofin al laten weten dat we vandaag niet op de Don Bosco school zullen rondhangen. We gaan naar de stad om materialen te zoeken. Eerst moeten we van alle materialen prijzen hebben en daarna kunnen we bij de accountant van ACEM geld losmaken om het te gaan halen. Lekker omslachtig! Zo werkt het nu eenmaal! Ook moeten we vandaag de safari regelen. Dat is vrijdag dus niet gelukt! We komen in de stad aan en eerst lopen we langs Kiboko voor de safari. www.Kiboko-safari.com is de website dacht ik. Via die website boeken we op hun kantoor. Beetje vreemd dat je op hun kantoor via hun website moet boeken. Maargoed beter dan een formulier invullen. Na een half uurtje is het gefixed en lopen we naar Alibaba. Tuurlijk! Chicken en Chips gaat er wel in. Dat gaat me voorlopig nog niet vervelen. Na het eten lopen we richting de markt. Achter de markt zijn een hele hoop hardware stores waar we vast wel materialen kunnen vinden. Achter de markt komen we in een wijk waar we nog nooit geweest zijn. De eerste de beste fietswinkel lopen we binnen en vragen we wat een freewheel kost. 1, 5 zegt hij. Ik vraag hem of het 1500 is en hij antwoord met ja. Kan wel kloppen, een import product wat hier rond de 7 euro kost en in Nederland zeker wel 10 euro kost. Fietsonderdelen zijn duur hier. Voor de pomp hebben we er minmaal 2 nodig wat neer zou komen op 15 euro voor alleen de lagering. Dat is behoorlijk duur. De helft van de kosten van de pomp zitten dan in 2 onderdelen. Even verder besluiten we nog maar eens een fietsenwinkel binnen te stappen en te vragen wat het kost…. 110 kwacha. Hmmmmm dat is toch zeker 50 eurocent. Het zal wel niet 1500 maar 150 kwacha geweest zijn. Hij zal wel gedacht hebben, die blanke betaalt zo 1500 voor dat ding. Nou mooi dat het zo weinig is. Dat betalen we dan wel uit eigen zak. Om hier nu voor terug te komen is zonde van de tijd. We kopen er 2. Zo dat valt weer 200% mee! Om eerlijk te zijn weet ik nu niet waar we zijn. Tom en Ernst weten het ook niet dus laten we maar terug lopen waar we vandaan komen. Via daar weten we het wel weer. Op de straat in het verlengde van de stad uitgekomen weten we het weer. Daar zitten nog meer hardware stores die we een bezoekje kunnen brengen. Ineens spot ik een autoband die totaal afgesleten is. Wel zijn de zijkanten nog 100% intact. Die hebben we juist nodig. Hij vraagt er in eerste instantie 900 kwacha voor. We weten hem naar beneden te krijgen tot 400 kwacha. Dat lijkt me wel een mooie prijs. Ik geef hem het geld en we nemen de band mee. Op het busstation in area 2 kijk iedereen ons lachend aan. Wat doen die blanke nu met een versleten autoband? Ha Ha Ha Ha. Naast de weg heb ik een auto repair shop gezien. Daar hebben ze vast nog wel een stukje staal wat wij nodig hebben. Als we die hebben dan kunnen we morgen tenminste aan de gang. Yes. 100 kwacha kunnen we een stuk meenemen wat we nodig hebben. Volgepakt met alle spullen gaan we op naar huis. Onze intentie was om te inventariseren wat de materialen kosten maar we komen terug met een hele hoop spullen die we hard nodig hadden. En nog wel voor zo weinig dat we het zelf wel betalen. Mooi is dat! Thuis snijden we de band precies over een randje uit. Toevallig dat precies op de diameter die we nodig hebben een rand zit. Ik maak ze met een borstel schoon en ze zijn klaar voor gebruik. Na de lekkere pasta van vanavond ga ik in bed liggen. Gelukkig word ik nog gebeld door Veer. Dat was alweer lang genoeg geleden. Een dag of 4 / 5 is niet heel lang maar toch is dat lang genoeg! We zitten maarliefst anderhalf uur aan de telefoon. Dat is volgens mij wel een record. Niet erg! Zo lang er gespreksstof is vind ik het prima. Gelukkig is dat er wel, en dat is maar goed ook anders is je relatie ook maar saai. Na het gesprek ga ik in bed liggen en ga ik lekker slapen net als Veer in Nederland.