4 april

Lekker, niet op de planning vandaag. Dat is de eerste gedachte die door mijn hoofd gaat als ik wakker wordt. De jongens van het constructie team zouden om 7 uur opgehaald worden en ik hoor ze nu praten in de huiskamer. Een moment denk ik dat het vroeg moet zijn. Al snel stel ik mijn conclusie bij, ze zullen wel weer niet op tijd opgehaald zijn. Als ik in de huiskamer kom en het vraag krijg ik het antwoord wat ik al verwachtte. Uiteraard. Iedereen is aan het wachten tot ze eigenlijk een keer opgehaald worden. Ik eet wat en nog steeds zijn de jongens niet opgehaald. Pas na een half uur komt de wagen. Zo, die zijn weg. Ik besluit maar in de zon te gaan liggen en muziek te luisteren. Tom en Ernst liggen nog voor pampus. Na een paar uur worden ze pas wakker. Ook de dames zie ik door het huis lopen. Rond 1 uur worden de dames van het educatie team opgehaald door Flemmings. Alleen Mieke en Babs zijn nog thuis. We besluiten om naar Oldtown te gaan. We hebben immers nog wat boodschappen nodig. Aangekomen in Oldtown gaan we eerst naar het internetcafé. Iedereen kan nog wel wat doen online. Ik merk op dat op deze computer Firefox browser aanwezig is. Dat is mooi want dan kan ik de Chico clothing site bekijken. Yes.. hij doet het! Ik besluit maar een lijst te maken van kleren die ik voor de zomer graag zou willen hebben. Altijd luxe! Zelfs in Afrika hehe. Het duurt wel vrij lang met laden maar hoe kan ik nou klagen als ik de spullen gratis krijg. Dat doe ik ook zeker niet! Al met al doe ik er een uur over. Vervolgens gaan we naar de Shoprite waar Tom en Ernst zich bevinden. We hebben net alle spektakel gemist. Blijkbaar is de president door de stad heen gereden. Alle wagens werden spontaan van straat gehaald door militairen en de mensen moesten blijkbaar aan de kant. Op enkele meters afstand hebben Tom en Ernst staan kijken weten ze ons te vertellen. Damn! Dat had ik ook wel willen zien. Helaas! In de Shoprite komen we ook nog voor een verassing te staan. Ineens komen we die dame uit Canada tegen. Ook Joe schijnt zich in de Shoprite te bevinden. We meeten ze beide. Ondertussen gaan Mieke en ik naar de Seven-eleven bakery om brood te halen. Zo, we hebben alles dus op naar huis. Babs en Mieke koken. Ik zit in de tuin muziek te luisteren op de laptop van Tom. De watchman komt erbij zitten en we praten wat. Op een gegeven moment hebben we het over het kostenplaatje. Hier kost een vest zoals ik aan heb ongeveer 2 euro. Bij ons kost het vest 80 euro vertel ik hem. Hij kan het niet geloven. Ook kan hij het niet geloven als ik hem vertel dat wij voor een vierkante meter grond in de stad honderden euro’s betalen. Hoeveel moeten jullie dan wel niet verdienen? Hij vraagt me wat hij als watchman in Nederland zou verdienen. Het is echt echt echt niet leuk hem te moeten vertellen dat hij misschien wel 1000 euro per maand zou krijgen in ons land. Wanneer hij me verteld wat hij verdiend schrik ik wel een beetje. 3000 kwacha per maand…………………… hij moet er 1000 kwacha vanaf halen, dat zal wel een soort belasting zijn of wat dan ook. Kortom hij houd 2000 kwacha over. Nog geen 10 euro…. Hmm. Als je daarmee een vrouw en 4 kinderen moet onderhouden kan dat niet makkelijk zijn. Dat is het ook zeker niet. Zijn jongste zoontje is ziek. Hij heeft malaria. Kinderen hier kunnen daar dood aan gaan, meestal omdat de ouders geen geld hebben om medicijnen te kopen. Ik vraag hem of hij medicijnen voor zijn zoontje heeft. Hij zegt dat hij ze wel heeft maar ik kan niet helemaal plaatsen hoe hij die dan heeft kunnen betalen. Wellicht familie.. Het eten is klaar dus ik word naar binnen geroepen. Helaas blijft er geen eten over, dat betekent dat de watchman geen avondeten heeft. We hoeven hem helemaal niks te geven maar meestal doen we het toch. Wij kunnen het makkelijk missen. Na het eten wordt er weer een taxi gebeld en gaan we weer naar de Diplomats. De dames gaan mee dus het zal wel een andere avond worden dan dat het gister was. Goed ingeschat! Zo is het maar net. Echter is het wel gezellig, dat kan ook door het bier komen. Om 12 uur heb ik het behoorlijk gehad. Geluk want de Taxi komt er net aan. Als we buiten zitten te wachten komen er nog een hoop dames naar buiten. Ze zien er allemaal mooi uit en dat weten ze ook. Eigenlijk iets TE mooi. Overduidelijk dat ze aan het vissen zijn op rijke jongens. Wij vallen blijkbaar in de smaak wat ze willen onze aandacht hebben. Die krijgen ze mooi NIET!
Thuis aangekomen duik ik direct mijn bed in en val in slaap.